Yokluk değil beni yakan, beni yakan bu bitmek bilmeyen dert ve çilem
Gülerdim ben eskiden
Gül sandığım herkes diken
Ağlama deme, bana kendi kanım bile düşman kesilirken
Dışım gülse ne olur? İçim böyle iken
Küsmedim hayata, dedim her şeye rağmen ELBET BİR GÜN
Kalp kırıldı bir kere, ama sevmek mümkün
Bırak için yanarken eller gülsün
Ama olmadı Gardaş, her seferinde düştüm
Gerçek sandığım her şey yalandı
Bu cehennem değilse, ben niye yandım?
Ağlama deme, ben çok dayandım
Sen olsan ağlaman mı?

Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Kaderine Yar

Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Talihine Yar

Seni çok özledim dayım
Gülüyorum ama zor durumdayım
Senin kalbini taşıyan bi insana rastlamadım, o yüzden burdayım
O yüzden döküyorum içimi mezarlıkta, artık sormayın
Niye sizle konuşmadığımı bıraktım ben her şeyi hayra yormayı
Uykular haram, bacaklarım tutmuyor
Beyaz güvercinler uçmuyor
Bana niye suskunsun diyenler, çünkü kafamda ki sesler susmuyor
Akıl unut diyor, ama kalp unutmuyor
Bizi ağlatan kimse, gözyaşlarını kurutmuyor
Güneş doğmaz ki her yer karanlık
Hayatta ben ağlamam diyen bir adamdım
Ağlama deme, bir bak ne yaşandı
Sen olsan ağlaman mı?

Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Kaderine Yar

Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Sen olsan ağlaman mı?
Talihine Yar